Afra

Afra

meyveler içinde en sevdiğim elmaydı bu haziran ayına kadar nedense bir umut gelmedi bu haziranda bana ve ben elmaları bıraktım
sen yüzünden mi yüzündeki benden mi bilmiyorum ama bir sonraki haziranı bekleyeceğim


meyveler içinde dediğime bakma bana göre sadece elma meyvedir ne muzun egosunu severler bendeki bizler ne de çileğin o yumuşak sözlerindeki çatlakları

ne tür elma diye sorarlar bir de sanki aşkın türevlerini her sabah duşla temizlemek zorundaymış gibi elmayı yıkamak zorunda hisseden o vahşi insansılar

sen yıkar mısın bilmem ama ben sevişeceğim kadını önce yıkamam mesela kaldı ki hakaret etsem daha az koyar bana

bir de elmadan fal bakar bizimkiler ki bizimkiler dediğime bakma ne dost bilirim onları ne de düşman elmamın sapını çevirip kaç yıl sonra evleneceğini bulmaya çalışanlar

sonra elmayı kesenleri tanır mısın bilmem benim lanetlerimdir onlar
 kalbini söküp kanlarında fasulye yetiştireceğim zavallılar

sen o elmaları ne zaman ısırsan ismini bilmediğin o hayırsızı yani beni ısır
sanki çürük yeri es geçip de biraz yandan ısırınca arta kalan çürükleri biriktirdiğim gibi
bana bıraktığın kalbimde


Yunus Havan